ผ้าทอกะเหรี่ยงชาวปะกากะญอ ชาวปะกากะญอหรือกะเหรี่ยง นิยมใส่เสื้อผ้าฝ้ายทอมือมาแต่สมัยโบราณ ซึ่งแต่เดิมชาวกะเหรี่ยงจะปลูกฝ้ายเอง นำมาปั่นเป็นเส้นด้าย ย้อมด้วยสีธรรมชาติ สร้างลวดลายด้วยการทอ การปักด้วยเส้นไหม และลูกเดือย สตรีชาวกะเหรี่ยง จะถ่ายทอดภูมิปัญญากระบวนการผลิตผ้าทอ แก่บุตรสาวอายุ ๑๒-๑๕ ปี เริ่มจากแบบง่ายๆ ฝึกฝนจนมีความชำนาญ และสามารถออกแบบลวดลายด้วยตนเองได้ สำหรับลวดลายผ้าทอของชาวกะเหรี่ยงนั้น มีเรื่องราวเล่าลือมาว่าได้มาจากลายหนังงูใหญ่ ซึ่งเป็นคู่รักในอดีตของหญิงสาวชาวกะเหรี่ยง โดยงูจะเปลี่ยนลายทุกวัน และหญิงสาวก็จะทอผ้าตามลายที่ปรากฏจนครบ ๗ วัน ทอได้ ๗ ลาย แต่ลายที่นำมาทอและปักมี ๔ ลาย คือ โยห่อกือ เกอเป่เผลย ฉุ่ยช่อล่อ อีกลายคือ ลายทีข่า ปัจจุบันยังมีลายที่นิยมทอ คือ ลายเกอแนเดอ และเชอกอพอ หรือลายดอกมะเขือ

        การทอผ้าเป็นอีกวิถีอีกอย่างหนึ่ง ของชาวปะกากะญอที่สืบทอดกันมายาวนาน เด็กผู้หญิงจะเรียนรู้จากแม่ของพวกเธอแต่ปัจจุบันนี้มีระบบโรงเรียนเด็กๆ ต้องไปโรงเรียน ดังนั้น ในช่วงปิดเทอม เด็กๆ จึงรวมกลุ่มกันมาเรียนการทอผ้าเป็นภาพที่น่าประทับใจอีกอย่างหนึ่ง

        พระธาตุ ๔ จอม ดอกเอื้องแซะและผ้าทอกะเหรี่ยง ยังปรากฏในคำขวัญของอำเภอแม่สะเรียง คือ

เทียนเหงพร่างตา   ผ้าทอกะเหรี่ยง
เสนาะเสียงสาละวิน   งามถิ่นธรรมชาติ
พระธาตุสี่จอม   กล้วยไม้หอมเอื้องแซะ